برآورد آبدهی در زیرحوضه‏ های بدون آمار با استفاده از تحلیل منطقه‏ ای رواناب (مطالعه موردی: حوضه آبخیز حبله‏ رود)

برآورد آبدهی با استفاده از تحلیل منطقه‏ای، روشی مؤثر برای مدیریت منابع آب در حوضه‏های بدون آمار است. در مطالعۀ حاضر، به منظور برآورد آبدهی سالانه در زیرحوضه‏های بدون آمار رودخانۀ حبله‏رود، از رگرسیون خطی و سه متغیر مستقل شامل مساحت، بارش و شیب استفاده شد. حوضۀ آبخیز مطالعه شده به پنج زیرحوضه اصلی و 44 زیرحوضۀ فرعی تقسیم شد و با استفاده از داده‏های پنج ایستگاه هیدرومتری فعال در حوضه، معادلاتی رگرسیونی برای برآورد آبدهی سالانه و آبدهی ویژه (نسبت آبدهی به مساحت حوضه) استخراج شد. ارزیابی معادلات استخراج شده، هم در زیرحوضه‏های اصلی و هم در زیرحوضه‏های فرعی انجام شد. نتایج نشان داد برآورد آبدهی با استفاده از سه متغیر مساحت، بارش و شیب در پنج زیرحوضه اصلی، به طور میانگین خطایی معادل 3/1 درصد دارد. با وجود این، در 44 زیرحوضه فرعی، میانگین خطا کاملاً غیرقابل قبول بود. نتایج همچنین نشان داد میانگین خطای برآورد آبدهی ویژه در پنج زیرحوضه اصلی، برابر 6/2 درصد است. به رغم افزایش خطا در زیرحوضه‏های اصلی، در 44 زیرحوضه فرعی، میانگین خطای برآورد آبدهی ویژه به 33/5 درصد کاهش یافت. نتایج مطالعه حاضر بیان کنندۀ آن است که در صورت تقسیم‏بندی حوضه مطالعه شده به زیرحوضه‏های کوچک، آبدهی ویژه را می‏توان به عنوان متغیری مناسب در تحلیل منطقه‏ای رواناب مورد توجه قرار داد.